عقد یا بیع با ثمن شناور، عبارت است از عقودی که در حین انعقاد، ثمن در آنها معین نشده و تعیّن ثمن وابسته به زمان آینده، یا نظر شخص ثالث باشد. مسئلهای که در میان فقها مشهور است لزوم تعیین قطعی ثمن معامله و آگاهی طرفین به مورد معامله است. به عبارت دیگر، مبیع و ثمن معامله باید معلوم و معین باشد و در صورت جهل به آن، بطلان بیع را به دنبال خواهد داشت. در مقابل این نظریه، عدهای عقیده دارند که وجود نوعی جهل در ثمن نیز مصحح عقد بیع است. این نوع عقود البته بر مبنای قانون مدنی ایران باطل هستند؛ زیرا در تمامی عقود، مورد معامله و ثمن بایستی معلوم و معین باشد