نهجالبلاغه، بهمعنای راه شیوایی یا راه فصاحت، گزیدهای از خطبهها، نامهها و سخنان کوتاه منسوب به علی بن ابیطالب است که توسط سید رضی در قرن چهارم هجری قمری بر اساس ذوق ادبیِ شخصیاش از نامهها و خطبههای امام علی فراهم آورده است. سید رضی یکی از علمای بزرگ زمان خود بود و علاوه بر رشتههای مختلف علوم اسلامی یکی از ادبا و شعرای زمان خویش نیز قلمداد میشد. او در ۳۵۹ هجری قمری در شهر بغداد به دنیا آمد و در ۴۰۶ هجری قمری در همان شهر بدرود حیات گفت و در شهر کاظمین مدفون شد. سید رضی در جمعآوری سخنان امام علی روشی مخصوص به خود داشته است و آن اینکه قصد نوشتن و جمعآوری مجموع سخنان امام علی را نداشت؛ بههمین دلیل، از بین منابع فراوانی که داشت، قسمتهایی را گلچین کرد. او در مقدمۀ کتاب به این نکته اشاره کرده است که آنچه میآورد مختار و انتخابشدههایی از کلمات و نامههای امام است. از کتاب نهجالبلاغه نسخههای خطی زیادی باقی مانده است. کتاب چند گفتار درباره نسخههای نهجالبلاغه تلاش کرده است معیارهایی برای شناخت نسخههای مادر در روند کتابت و استنساخ نسخههای نهجالبلاغه در طول تاریخ ارائه دهد. این کتاب دربردارندۀ چند نسخۀ تازهیاب مادر در سنت کتابت نهجالبلاغه است؛ از جمله: ۱. نسخۀ نیشابوری مشتمل بر تحریر دوم بغدادی و حاوی اضافاتی از سید رضی بر تحریر نخست، تألیفشده در رجب ۴۰۰؛ ۲. نسخههای وابسته به ابوالرضا راوندی مبتنی بر نسخۀ اصل تحریر دوم سید رضی؛ ۳. نسخههای یمنی و حجازی که اصل آنها به نسخهای مهاجر از تحریر دوم نیشابوری در اوایل قرن هفتم بازمیگردد. کتاب چند گفتار درباره نسخههای نهجالبلاغه پیشتر با عنوان «درآمدی بر شناخت نسخههای نهجالبلاغه» در همین انتشارات به چاپ رسیده بود. نسخۀ فعلی با تجدیدنظر در متن قبلی و افزودن بخشهای جدید و رفع برخی اشکلات منتشر شده است.